Alles wat je in overmaat binnenkrijgt is schadelijk, maar wat er met je gebeurt als je een grote dosis neemt zegt niets over wat er gebeurt als je een kleine dosis neemt. Zo is het met aspirine, met vet, met alcohol enzovoort en zo is het ook met ioniserende straling, radioactiviteit. De negatieve gezondheidseffecten van hoge doses (of dosis-tempi) straling zeggen niets over mogelijk schadelijke effecten van lage doses (-tempi). Wetenschappers hebben herhaaldelijk getracht schadelijke effecten van lage doses vast te stellen maar zijn daarin niet geslaagd. In tegendeel, in die onderzoeken is juist een gezondheidsbevorderend effect gevonden. Door dergelijke studies te negeren en door de effecten van hoge doses te extrapoleren naar lage doses hebben advieslichamen geconcludeerd dat lage doses het risico op kanker vergroten. Daarin hebben ze ongelijk.
Wij, de leden van Scientists for Accurate Radiation Information (SARI, VS) de XLNT Foundation (XLNT, VS), en de Society for Radiation Information (SRI, Japan) stellen deze misinformatie over de gezondheidseffecten van straling aan de kaak.
1. Blootstelling aan een hoge dosis ioniserende straling over een korte periode met een hoog dosis tempo, zoals de mensen die de atoombom dicht bij Ground Zero overleefden overkwam, verhoogt de kans op kanker. Dit feit is echter irrelevant bij het schatten van het kankerrisico bij blootstelling aan lage doses of dosis-tempi.
2. Er is wetenschappelijk bewijs dat een stralingsdosis beneden 100 mGy ontvangen binnen de korte tijdsspanne van enkele seconden tot uren geheel veilig is. Dit komt overeen met 10 CT-scans en verhoogt het risico op kanker niet. Een stralingsdosis van 1000 mGy die binnen een paar minuten wordt ontvangen (dus een hoog dosis-tempo) kan wel het kankerrisico verhogen.
3. Veel onderzoeken naar langdurige blootstelling aan straling met lage dosis-tempi waarbij de totale dosis oploopt tot enkele honderden milliGray laten juist een daling van het kankerrisico zien. Bovendien is juist een therapeutisch effect (in plaats van een kankerverwekkend effect) gevonden bij een blootstelling van het hele lichaam aan 100 milliGray, 15 maal gedurende een periode van 5 weken zodat een totale dosis van 1500 milliGray wordt verkregen. Uitgaande van dergelijke gegevens is een stralingsdosis
van een paar honderd (200,300) milliGray over een jaar geheel veilig en zou in feite het risico op kanker verkleinen.
4. Gegeven dergelijke bewijzen is er geen reden om bezorgd te zijn over een groter risico op kanker als er iets gebeurt waarbij mensen blootgesteld worden aan verhoogde, maar nog steeds lage dosis straling over een langere periode De evacuatie van de bewoners van Fukushima was gegeven de lage doses onnodig.
5. Wij betwisten de aanbevelingen van advieslichamen als de ICRP en in Nederland en België de xxx) voor een Alara-beleid (As Low As Reasonably Achievable) dat is gebaseerd op het huidige LNT-paradigma We betwisten ook de jaarlimiet van 1 mSv voor het publiek en 20 mSv voor stralingswerkers. Een dergelijk beleid is niet gebaseerd op wetenschap en is onlogisch, onwijs, ongezond en on onverantwoordelijk.
Dit alles wordt ondersteund door een substantiële hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek. Als het publiek, de professionals, de advieslichamen, de overheid en de media op basis van het bovenstaande in actie zouden komen zou dat een grote positieve invloed hebben op welzijn en welvaart van de mensheid.
Denken dat iets een kernramp zal worden is dodelijker dan de kernramp zelf. Bij Tsjernobyl werd dat al vermoed, maar voor Fukushima hebben we nu de cijfers. Hoewel de media wat hier gebeurde in 2011 steevast als een kernramp betitelen, kan men hier geen stralingsdoden vinden, en dat zou je toch een beetje verwachten. Wie nu opgewekt roept dat dat een gevolg is van de beschermingsmaatregelen die er zijn genomen moet er op gewezen worden dat juist die maatregelen - ic de evacuatie - slachtoffers hebben geëist: ergens van 1200-1600. Heel veel meer dan er zouden zijn geweest als de mensen waren thuis gebleven en dat beetje extra straling hadden ondergaan (
Dit is het mooie snuitje van de 10-jarige Ayaka uit Fukushima. Leuk heeft ze het niet: bij de tsunami verdween het huis van haar ouders en opa ging mee ten onder. Nu woont ze ergens anders en krijgt dagelijks te horen dat ze voortdurend in levensgevaar is vanwege de straling die wel 20 keer hoger is dan normaal! Haar vader heeft een geigerteller gekocht en nu mag ze nog maar een half uurtje per week buiten spelen en alleen op het asfalt, want op het gras is de straling te hoog. Ayaka groeit op in angst. En waarvoor? Volgens de metingen van haar vader straalt het asfalt 0.8 microsievert per uur. Dat beschouwen ze als gevaarlijk, en de officiële stralingskundigen moedigen dat aan: je moet altijd streven naar straling op zo laag mogelijk niveau. ‘Alara’ heet dat beleid. Ja, jammer dat zo’n snuitje de komende 70 jaar in onterechte doodsangst zal slijten, maar hey, being green means never having to say you’re sorry.