In het struikgewas langs het Kanaal door Walcheren hoorde ik er voor het eerst van. Sommige mannen hebben het: FUT! Een slungel van veertien jaar dook voor een kronkelende demonstratie in het gras. Kijk als je zo beweegt komt er FUT uit!
Ik was twaalf en danig in verwarring. Had ik dat nu ook of niet? Zeker was dat ik sinds kort een onweerstaanbare drift voelde om te masturberen, en dat die avondlijke sessies altijd besloten werden met een natte buik. Was dat het? FUT, sperma, die soms klonterige viezigheid die ik snel aan de lakens smeerde opdat mijn moeder het maar niet zou ontdekken?.
Zekerheid kreeg ik pas toen ik een paar maanden later samen met vriendje Johnny de L. in diens vaders roeiboot masturbeerde. Bewonderend riep hij op het moment supreme: goh jij hebt al fut!. Maar leuk was die constatering niet echt want ik wilde nog ooit kinderen krijgen en meende dat de voorraad FUT slechts zeer beperkt was en dat ik daarom mijn lusten moest temperen.
