Mijn vader was geen pedofiel

De in 2014 overleden advocaat Chris Veraart was gespecialiseerd in zedenzaken en met name als die valse beschuldigingen betroffen. Hij ontkende geenszins dat verkrachtingen  een serieus probleem zijn, maar soms is de beschuldiging van sexuele misdragingen vals en het enorme leed dat dat veroorzaakt was Veraarts werkterrein (zie hier een interview met Veraart in Vrij Nederland). Ik heb hem ooit aan de telefoon gehad en toen liet hij ook merken dat hij eigenlijk vond dat het klimaat op dit gebied vergiftigd was, en dan doelde hij vooral op de neiging om iedere vorm van aanraking/intimiteit tussen volwassenen onderling en volwassenen en kinderen als grensoverschrijdend te beschouwen.

Veraart vertelde dat de fietsenmaker in het dorp waar hij opgroeide pedofiele neigingen had.  Als kinderen voor een minimaal klusje met hun fiets langs kwamen dan hoefden ze niets te betalen, maar wilde hij even in je broek voelen. Dat was alles, meldde Veraart en hij zag geen reden om daar een zaak van te maken.

Toen hij dat vertelde realiseerde ik me dat mij iets soortgelijks was overkomen. Rond mijn tiende jaar, we woonden in Middelburg trok mijn vader mij soms naar zich toe en schoof zijn hand in mijn broek en nam mijn piemel in zijn hand. Mijn vader was een voormalig Katholiek die zijn afscheid van die kerk invulde met een lange tocht langs allerlei sektes op zoek naar de ultieme waarheid. Zijn greep in mijn broek had niets met geilheid te maken, maar alles met religie, het was een soort van eredienst aan de vruchtbaarheid. 'Jij bent mijn  Zoon en hiermee ga jij ook weer kinderen maken. God komt van Goed',

Het deed me allemaal weinig. Als ik vond dat het lang genoeg had geduurd hengelde ik zijn hand er uit en ging buiten spelen. Mensen die ik dit verhaal vertelde vinden het schokkend, maar zo kijk ik er niet op terug. Ik schrik 's nachts niet badend in het zweet wakker vanwege een nachtmerrie. Ik ben geen slachtoffer maar een gewone run-of-the-mill hetero die vier kinderen op de wereld heeft gezet. Mijn vader was geen pedofiel en eigenlijk erg preuts. Op zijn katholieke lagere school was hem geleerd bij het plassen naar het plafond te kijken, Blijkbaar manifesteerde zijn religieuze belangstelling zich toen al want zijn klasgenoten scholden hem uit voor papenlul!. Het was een lieve, verwarde man die 15 jaar later (1978) ongelukkig in eenzaamheid is gestorven.