Radioactiviteit altijd gevaarlijk? Stralingspionier Lauriston Taylor kreeg 10 Sievert en werd 102

De ontdekking van de radioactiviteit aan het eind van de 19e eeuw stimuleerde tal van wetenschappers om dit fenomeen te verkennen en verklaren. Een van hen was de in 1902 geboren Amerikaan Lauriston Taylor; sinds hij van de uitvinder Thomas Edison een kathodebuis (voor roentgenfoto's) had gekregen was hij in de ban van straling en werd uiteindelijk een hele grote in het nieuwe veld van de stralingsbescherming. Zijn lijst van prijzen, publicaties en posities is slaapverwekkend lang.(zie: hier ) . Net als vele andere pioniers op dit gebied ontving hij zelf ook een flinke dosis straling want in die begintijd werd er niet zo voorzichtig met radioactiviteit omgegaan zo vertelde hij in een interview (1995):

'Het enige moment dat mijn hele lichaam werd bestraald was in 1929 en dat bleek 1,4 Sievert te zijn. Ik werd zo'n 20 minuten tot een half uur bestraald. Ik zat er echt midden in. Van een dergelijke hoeveelheid straling zou je meteen misselijk moeten worden, maar dat wisten we toen nog niet, dus ik had er geen last van'.

De dosis die Taylor toen ontving wordt nu beschouwd als zwaar, in sommige gevallen zelfs fataal. Maar Taylor bestraalde ook zijn voeten tegen schimmel. Hij weet niet meer met welke dosis maar hij schat ergens tussen de 3,7 en 4.7 Sievert, wederom een enorme hoeveelheid. Ook tegen Bursitis werd Taylor bestraald en aldus schatte hij zijn totale levensdosis, inclusief de wetenschappelijke experimenten met straling op ongeveer 10 Sievert, Dat is aanzienlijk, maar het had blijkbaar geen schadelijke gevolgen.Ter vergelijking: iemand in deze tak van industrie mag jaarlijks 50 milliSievert straling krijgen. Als we de 10 Sievert over 100 jaar verdelen dan maakt dat 10.000/100= 100 en ontving hij dus 100 jaar lang 100 milliSievert per jaar, twee maal zo veel als toegestaan, een leven lang. Precies de hoeveelheid waarvan vele experts vermoeden dat deze beschermt tegen kanker.

In de jaren 50 besloten stralingsonderzoekers en overheden dat straling altijd gevaarlijk was (zie elders op deze site) en de wetgeving voor straling werd strenger en strenger. Dat was in feite gebaseerd op alleen bewijzen dat hoge doses straling gevaarlijk kunnen zijn, voor lage doses had (en heeft) men die bewijzen niet, men nam het simpelweg aan dat die ook gevaarlijk zouden zijn. Taylor noemde dit een 'zeer immoreel gebruik van de wetenschap'.

Taylor stierf in 2004 op 102-jarige leeftijd in zijn slaap.