GELD DAT JE UITGEEFT AAN KLEINE RISICO’S KUN JE NIET
MEER UITGEVEN AAN GROTE RISICO’S
Stel, U bent minister van Gezondheid en Milieu. U heeft weliswaar de beschikking over vele miljarden, maar genoeg is dat niet, want vanuit het parlement wordt U bestookt met een spervuur van problemen: er is te weinig capaciteit voor hart- en vaatpatiënten, we moeten meer hartoperaties doen. Er is een nieuw middel tegen kanker, taxol, maar dat is duur, gaan we dat vergoeden? Ouderen hebben kunstgebitten nodig anders eten ze niet meer goed en sterven vroegtijdig, en: het milieu is vergiftigd, vroeger of later betalen we daar de prijs voor, dan kunnen we massaal kanker krijgen.
Een minister moet al die belangen maar met elkaar zien te verzoenen. In eerste instantie lijkt dat eenvoudig: je kijkt gewoon hoe je je geld het beste kan besteden: hoe kun je zo veel mogelijk mensen zo lang mogelijk in leven houden. Het lijkt een eenvoudige rekensom. [Lees verder]
