Dr. Mordechai Kedar: Arabieren kennen het begrip vrede niet
|
Dr. Mordechai Kedar is columnist bij Arutz Sheva en hoogleraar Arabisch bij de Bar-Ilan University. Hij werkte 25 jaar bij de militaire inlichtingendienst. Dit is de vertaalde tekst van een spreekbeurt die hij gaf voor een commissie van de Knesset (het Israelische parlement). |
Transscript (van inmiddels van YT verwijderde video): 'Ik wil het hebben over het onderwerp "vrede". Wij praten over "vrede" omdat wij vrede willen, en veel energie spenderen aan dit onderwerp. Maar we moeten begrijpen hoe de andere kant dit vredesverhaal bekijkt. Dit is de reden waarom ik hier zit als een geleerde van het Midden-Oosten.
In het Midden-Oosten wordt iedereen die om vrede vraagt gezien als iemand die de strijd heeft verloren, hij smeekt om hem niet te onthoofden.
Dit is hoe hunkering naar "VREDE" wordt bekeken in de Arabische wereld.
De persoon die verlangt naar vrede is bereid om alles te doen en nadat hij de strijd heeft verloren, vraagt hij om genade en dat noemt hij "VREDE".
Dit is hoe de Arabieren iemand van ons waarnemen, of hij nu politiek links of rechts staat als hij verklaart dat hij vrede met hen wil.
En als vrede NU wordt besproken, dan moeten we een hogere prijs betalen, net zoals je bij de post extra betaalt voor expresse bezorging.
Dit is de kern van het verhaal. Het moment dat we over VREDE praten, verdwijnt de vrede omdat de andere partij begrijpt dat we het wanhopig willen.en dan verhogen ze de prijs voor die 'vrede' naar niveaus die we niet kunnen betalen.
Als ik met Arabische media praat zeg ik dat we geen vrede nodig hebben. Dat is wat we allemaal zouden moeten doen. Al 70 jaar bestaan we in Israël als een functionerend, democratisch, succesvol land, met geavanceerde geneeskunde enzovoort en kijk dan eensmedicijnen enz ... en kijk dan eens hoe ze in de Arabische wereld naar ons kijken.
Landen zoals Syrië, Irak, Libië en Jemen zijn allemaal ellendige mislukkingen van landen. Wie heeft vrede met jou nodig? Wie wil vrede met jou? Maak eerst maar vrede onder elkaar, en dan zullen we meedoen . Jullie kennen de ware betekenis van vrede niet. Er is een Arabisch spreekwoord: "Wie niets heeft, kan niets aan anderen geven."
Ze hebben geen vrede onder elkaar, hoe zullen ze vrede met ons hebben? In het lexicon en het perspectief van de Arabieren bestaat het concept van VREDE niet.
Een Arabier kan niet bestaan zonder eeuwigdurende conflicten. Met zijn schoonvader, zijn vrouw, zijn broer, zijn schoonzoon of met een ander land.
Wat kunnen we doen? Dit is een cultuur die ik niet heb gemaakt. Ik documenteer dit fenomeen alleen en deel het.
Dit is hoe het is - een woestijnlandschap creëert een andere samenleving. In de woestijn gelden andere wetten. Je moet je water tegen anderen beschermen.
Het is het resultaat van tienduizenden jaren leven in de woestijn. Zo zijn mensen geschapen die conflict zien als de enige manier om met anderen te onderhandelen.
Als we verklaren dat we vrede willen, worden we beschouwd alsof we ons verlies erkennen, onze nederlaag ... en dan mogen we smeken,
voor het houden van een deel van de VREDE dat ons zou worden toegeworpen, Om niet onthoofd te worden.
Dit is een fout van onze beide politieke partijen; zowel van rechts als links.
Dit "vredes" mantra is precies wat de Arabieren willen horen zodat ze ons een schoop voor de kond kunnen geven en ons in de hel kunnen gooien.
Wat we moeten doen, is onze positie veranderen. We moeten hen vertellen dat onze producten te duur voor hen zijn, dat we een land hebben dat te functioneel is voor hen,
dat zij (de Arabieren) hun eigen problemen moeten oplossen en ons met rust moet laten en dat we geen interesse in ze hebben.
Wij leven ons leven, en als u op een bepaald moment VREDE wenst, laat het ons weten!
Wat geeft u ons voor VREDE?
Wanneer we op deze manier beginnen te praten, zullen ze ons serieus nemen. Omdat we tot nu toe in het Midden-Oosten met minachting werden behandeld.
Ze vertellen ons één ding en steken van de andere kant met een mes op ons in.
Wanneer ze ons serieus nemen, kunnen we een ware vrede bereiken.
Niet het type "vrede" dat alleen wordt gegeven aan verliezers die de strijd verloren.
Dank u.'